Manuelek polizia bat zauritu du, ihes egin du, eta osabaren etxean babestu da. Ez daki zenbaterainokoa den zauria, baina osabak aholkatzen dio desager dadila: larritasuna handiagoa edo txikiagoa izan, aurkituko dute, eta denbora luzea egin beharko du kartzelan.
Manuelek ez du beste aukerarik gauez ihes egitea baino, eta herri galdu eta abandonatu batean babestu da; Zarzahuriel izeneko herri batean: biek erabakitzen dute hala deitzea herriari. Han, nahiz eta ia ezer ez eduki eta ozta-ozta iraun bizirik, Manuelek bizitza ederra aurkitzen du. Telefonoz baino ez du harremanik osabarekin, eta hark ahal duen bezala laguntzen dio urrunetik. Zarzahurielek duen bakea, lasaitasuna, askatasunak ez diote uzten ezeren falta sumatzen Manueli; aitzitik, eskasia hark hurbiltzen du askatasunera, ia-ia ukitzeraino.
Halaxe izango da, harik eta hiriko familia batek, berak "los mochufas" deitzen die, landako bizimodura aldatzea erabakitzen duen arte, eta Zarzahurieleko etxe abandonatuetako bat erosi eta bertan bizitzen jarri arte. Ustekabeko bizikidetza horrek hankaz gora jarriko du Manuelen bizitza, eta betiko zikinduko dio paradisua.
David Serranok zuzendu du antzerkirako egokitzapena, zeina Jordi Galcerán eta Jaume Buixók Santiago Lorenzoren eleberritik egin baitute. Hizkuntza errotiko eta sailkaezin bati esker, batere ohikoa ez den umore-zentzuz jantzita dator historia.
Donostia Kultura 2021 © copyright
Bazkidea zara baina oraindik pasahitzik ez daukazu? Erregistratu orain eta zure esku izango dituzu web eduki eta zerbitzuak: buletinak, sarreren zozketak ... Bi minutu besterik ez dira izango!
ErregistratuDonostia Kultura bazkide txartela eskatu. Txartelarekin deskontuak, abantailak, eskaintza esklusiboak eta askoz gehiago eskuratuko duzu. Zure eskaerak automatikoki erregistratzen zaitu gure webgunean.
Eskatu orain zure txartelaDeskontuak eta bestelako abantailak izateko, hasi saioa Donostia Kulturako bazkide gisa.
Saioa hasi bazkide gisa